1781 – wykazano, że woda jest związkiem wodoru i tlenu;
1808 – udowodniono, że ziemie są związkami tlenu i metalu
Tlen jest we wszystkich zasadach w przeważającej liczbie kwasów, soli oraz w wielu związkach organicznych. Tlen jest najbardziej rozpowszechnionym pierwiastkiem na Ziemi, stanowi 49,4% masy jej skorupy. W całej skorupie ziemskiej jest więcej atomów tlenu niż atomów wszystkich innych pierwiastków razem wziętych. Przeciętnie wśród 1000 atomów skorupy ziemskiej są 533 atomy samego tlenu, a tylko 467 atomów przypada na wszystkie pozostałe pierwiastki łącznie.
W całej litosferze w ramach skorupy ziemskiej atomy, a raczej jony samego tlenu zajmują ponad 90% przestrzeni, a jony pozostałych pierwiastków mniej niż 10%. Litosfera ziemska jest siecią jonową tlenu, w której zakątki tylko powtykane są wszystkie inne pierwiastki. Jak rodzynki w cieście.
Tlen jest gazem bez barwy, smaku, zapachu. Istnieje jednak odmiana tlenu z „zapachem”. To ozon. Ozon (O3) jest odmianą alotropową tlenu tworzącym się pod wpływem wyładowań elektrycznych. Przemiana zwykłego tlenu w ozon odbywa się ze zmniejszeniem objętości. Ozon ma większą gęstość wpływem wyładowań elektrycznych 3 objętości zwykłego tlenu przechodzą w dwie objętości ozonu.
3O2 → 2O3
Ozon jest najsilniejszym środkiem utleniającym. Skutecznie niszczy bakterie. Powstaje z powierza pod wpływem promieni nadfioletowych.
Litr tlenu w warunkach normalnych waży 1,43g; pod ciśnieniem 1 atmosfery tlen skrapla się w -183°C, krzepnie zaś w -218,4°C. Dla ozonu liczby te wynoszą odpowiednio: 2,15g, - 112,4°C i -193°C.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz